Czy przeciętni ludzie mają szansę na happy end?
Z męskiego punktu widzenia literatura kobieca to powieści o rzeczach abstrakcyjnych, oderwanych od rzeczywistości, wydumanych. Mówiąc krótko science fiction. Zadaniem literatury kobiecej nie jest edukowanie czy odnoszenie się do wielkich ideologii. Tutaj przekaz jest jasny – ma wzruszać i solidaryzować kobiety w ich słusznym przekonaniu o świecie. Postrzeganie rzeczywistości przez przeciętną kobietę jest takie, iż robi wiele w życiu, ale nikt jej za to nie docenia. Zmaga się z zarzutami, iż za bardzo buja w obłokach poszukując idealnego życia. Boryka się z niezrozumieniem i przekonaniem, iż za dużo wymaga. Celem jest pokazanie, iż każda kobieta jest wyjątkowa i każdej należy się wiele od życia. Każda ma mieć marzenia, walczyć o nie, stawiać sobie cele i do nich dążyć. Każdej należy się w życiu przynajmniej jedna wielka miłość i każda, absolutnie każda musi być szczęśliwa. Książki pisane z myślą o żeńskiej części społeczeństwa są po to, by żadna pani nie czuła się odosobniona w swojej samotności i żalu do losu. Ponadto zyskują przekonanie, że jeżeli bohaterce książki w życiu się wreszcie udało, to może się udać każdemu. Literatura kobieca w tej kwestii dowartościowuje i dodaje otuchy.
Bohaterka ma zwykłe ludzkie cechy i napotyka na ludzkie bolączki.
Boryka się na co dzień z tym, co przeciętny śmiertelnik. Ma zawirowania w życiu uczuciowym, poturbowane relacje rodzinne i nienawidzi swojego szefa. Jest tak bardzo bliska, bo jest odbiciem w lustrze. Nie jest idealna, piękna, pachnąca. Nie jest kobietą z okładek, które zachwycają. Jest zwykła. Ma trochę za dużo centymetrów w pasie, wciąż się odchudza od jutra, szuka szczęścia i czasem się kompromituje na oczach innych. Jakbyśmy czytali książkę o sobie. Na końcu wszystko wieńczy happy end, który jest wzruszający i wyjątkowy. Wyciska łzy wzruszenia i sprawia, że zwykła kobieta – czytelniczka zaczyna marzyć, że i ją spotka w życiu coś wyjątkowego. Jest pełna nadziei, że jutro przyjdzie lepszy czas. Tego typu literatura cieszy się ogromnym powodzeniem. Właśnie dlatego, że porusza kwestie nam bliskie. Po prostu opisuje to, co ludzkie. Trochę niesprawiedliwie dyskredytowane są kobiety, które czytają tego typu dzieła, jako leniwe intelektualnie, idące po najmniejszej linii oporu. Należy bowiem rozróżnić czytanie dla przyjemności, a dla celów wyższych.
Nikt w romantycznych historiach nie szuka myśli filozoficznych.
Nie ma nic złego w tym, że kobieta po ciężkim dniu pracy sięga po książkę z serii: lekka, łatwa i przyjemna. To książki, które zawierają całą gamę emocji. Nasączone są humorem i sytuacjami wyjętymi z życia codziennego. Czy nie zdarza się tak, że czytając daną historię przypominamy sobie podobną, która się nam samym przydarzyła? Cały sukces tkwi w tym, iż literatura ta jest pisana dla kobiet przez kobiety. Co złego jest w relaksie pod tytułem – miękki fotel, błoga lektura, filiżanki Chodzież pełne kawy, mleczna czekolada i przytulny koc. Pewnie większość by się pod taką formą spędzania wolnego czasu podpisała, ale nie każdy ma odwagę się do tego przyznać. A już w ogóle gdy jest się mężczyzną.
